۱۳۸۸ خرداد ۹, شنبه

داداشی دلبندم


مرو ای دوست مرو ازدست من ای یار***که منم زنده به بوی تو به گل روی تو 
مرو ای دوست ,بنشین بامن ودل***بنشین تابرسم مگر به شب موی تو 
تونباشی چه امیدی به دل خستهءمن***توکه خاموشی بی تو به شام وسحر چه کنم باغم تو 
بنشین تابنشانی نفسی آتش دل***بنشین تابرسم مگربه شب موی تو 
چه کنم بادل تنها که نشد باورمن***تهی,ویرانی,خاموشی,کوهم اگر چه کنم باغم تو 
چه کنم بادل تنها چه کنم باغم دل***چه کنم بااین درد , دل من ای دل من 



یاران همه رفتند و ما تنها ,هردم از این راه راهبری می رود در پی مردان حق جان به کفی می رود,ایران ما صدها سال است که جان برکفان خاک و غیرت و ناموس و حرییت و پرچم را به خود دیده و فراموششان نخواهد نمود,وقتی وطن در خطرباشد دیگر هیچ درنظر نیست ,نه آئینی نه دینی نه فرقه ای همه در صفه یک غیرت چه با دشمن خارجی چه دشمن داخلی ,چه دشمن اجنبی چه دشمن درونی,جان برکفان همیشه با هرآنکس که طمع برخاک و ثروت و تاریخ و غیرت و ناموس و شرف و حرییت و پرچم و آئین و ادیانمان داشته باشند جان نثارانه بسوی دشمن خواهند تاخت , درتمامیت دنیا کمتر از انگشتان یک دست مللی داریم که اصالت و تاریخ باستان و فرهنگ غنی داشته باشند حرف برای گفتن داشته باشند , این جان برکفان این عزیزان لالایی مادران تنها , پدران گریان همیشه بوده اند وخواهند بود ,اینان نبودند ما کنون چه و که بودیم , متاسفانه چرا باید چنین افرادی وجوانانی در جامعهءما خیلی کم باشند, چه خوش در مقام جل وجلاله سرباز جان برکف راه وطن که تقدیم نمود جسم خویش بر میهن و هم میهن و عاشقانه اهداءنمود روح خویش بر خالق مهربان خویش 

دوازدهم بهمن سال شصت وشش سالگرد برادر و عزیز و ناز و معلمم ,افسروظیفه شهریار ک . ز سرباز راه وطن گرامی باد,روحش و ارواح تمامی سربازان راه وطن و غیرت .



هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر